elektromagnetyczna

Encyklopedia PWN

uporządkowanie kierunków drgań fal.

[łac.-gr.],

dział nauki i techniki, zajmujący się metodami wytwarzania drgań elektr. i fal radiowych oraz ich wykorzystaniem w procesach przesyłania i przetwarzania informacji (radiokomunikacja, telewizja, radiolokacja, radiofonia), w procesach sterowania (telemechanika), a także w grzejnictwie elektrycznym, mikrofalowej technice oraz w medycynie (m.in. do celów diagnostycznych i leczn.).

rezonator

[łac.],

techn. układ mech. lub elektr., w którym zachodzą drgania rezonansowe (rezonans, drgania).

unifikacja oddziaływań,

fiz. koncepcja dotycząca oddziaływań fundamentalnych, w której zakłada się, że różne z pozoru oddziaływania są przejawem bardziej podstawowych oddziaływań, opisywanych w ramach jednej teorii;

względności teoria,

fiz. dział fizyki współczesnej zajmujący się podstawowymi właściwościami przebiegu procesów w czasie i przestrzeni.

absorpcja

[łac. absorptio ‘wchłanianie’],

fiz. pochłanianie (całkowite lub częściowe) energii promieniowania elektromagnetycznego, fal sprężystych lub promieniowania korpuskularnego (elektronów, neutronów, cząstek α i innych) przez ośrodek, w którym rozchodzi się to promieniowanie.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>