elektromagnetyczna

Encyklopedia PWN

zasada wprowadzona do kosmologii w latach 60. XX w. przez amer. fizyka R.H. Dicke’a, potem rozwinięta gł. przez: B. Cartera, H. Everetta, B.S. De Vitta, J.A. Wheelera;
fiz. proces polegający na tym, że 2 (lub więcej) poruszające się względem siebie ciała (np. bryły sztywne, cząsteczki, atomy, cząstki elementarne) zbliżają się do siebie na odpowiednio małą odległość (w przypadku ciał makroskopowych np. stykają się powierzchniami);
zegar, w którym wykorzystuje się zjawisko emisji lub absorpcji promieniowania elektromagnetycznego (o określonej częstotliwości) przez atomy (cząsteczki);
Zeldowicz Jakow B., ur. 8 III 1914, Mińsk, zm. 2 XII 1987, Moskwa,
fizyk rosyjski;
fiz. powierzchnia ciała odbijająca regularnie i niemal całkowicie padające na nią promieniowanie (elektromagnetyczne, sprężyste, cząstek naładowanych);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia