elektrolityczną
Encyklopedia PWN
fr. metalurg, wynalazca i przemysłowiec;
huta
zakład metalurgiczny produkujący (z rud i koncentratów oraz metalonośnych półproduktów z procesów metalurgicznych i złomu metali) metale techn. i przerabiający je w procesie przeróbki plast. (walcowanie, kucie, ciągnienie, prasowanie, tłoczenie) na półwyroby i wyroby hutnicze.
[niem.],
chemik niemiecki;
teorie wyjaśniające budowę, właściwości i reaktywność substancji uważanych bądź za kwasy, bądź za zasady.
związki chemiczne odznaczające się charakterystycznymi właściwościami, m.in. kwaśnym smakiem, zdolnością wywoływania reakcji barwnych ze wskaźnikami (np. barwią lakmus na czerwono), roztwarzaniem wielu substancji;
technol. pokrywanie, najczęściej metodą elektrolityczną, powierzchni metalowych powłoką mosiądzu, gł. dla ozdoby, a także w celu ochrony przed korozją;
