huta

huta

[niem.],

zakład metalurgiczny produkujący (z rud i koncentratów oraz metalonośnych półproduktów z procesów metalurgicznych i złomu metali) metale techn. i przerabiający je w procesie przeróbki plast. (walcowanie, kucie, ciągnienie, prasowanie, tłoczenie) na półwyroby i wyroby hutnicze.

Wśród h.żelaza rozróżnia się h. surowcowe, których podstawowymi działami są: wielki piec, stalownia, walcownia, ciągarnia, oraz huty jakościowe (huty stali szlachetnych), w których proces produkcyjny rozpoczyna się w stalowni. W h. metali nieżel. (miedzi, cynku itp.) uzyskuje się z rud, niekiedy równocześnie, różne metale, ich stopy oraz związki, np. w procesie produkcji cynku — kadm, tal i biel cynkową; w celu otrzymania metalu o znacznej czystości stosuje się rafinację: ogniową, elektrolityczną lub chem.; większe h. mają (oprócz podstawowych) wydziały: pomocnicze, energ., transport. oraz współpracujące (koksochem., cementownie).