topienie strefowe
 
Encyklopedia PWN
topienie strefowe,
metoda obróbki materiału polegająca na jego przetapianiu w wyniku przemieszczania się przez materiał wąskiej stopionej strefy;
polega na topieniu miejscowym wsadu w kształcie pręta, z jednoczesnym przemieszczaniem strefy stopionej wzdłuż jego osi; jest stosowane m.in. do oczyszczania metali pólprzewodnikowych (germanu, krzemu), cyny (usuwanie żelaza, miedzi), aluminium, ołowiu, otrzymywania monokryształów różnych sustancji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia