ekologii
Encyklopedia PWN
grecki teolog prawosławny, działacz ekumeniczny;
paleobotanika
gałąź botaniki zajmująca się badaniem organizmów roślinnych minionych epok geol., które zachowały się w osadach dzięki procesowi fosylizacji w postaci różnego typu skamieniałości.
[gr. palaiós ‘stary’, ‘dawny’, botánē ‘ziele’],
piękniczkowate, pecylki, Poeciliidae,
rodzina ryb z rzędu karpieńcokształtnych;
nauka o pierwotniakach, zajmująca się ich budową, fizjologią, genetyką, filogenezą, systematyką i ekologią.
epidemiolog czeski;
