egzystencja
Encyklopedia PWN
poeta rosyjski;
filoz. krańcowe doświadczenia i przeżycia (cierpienie, śmierć, wina, walka), które ze względu na ich osobisty charakter i niemożliwość zastępstwa przez innych „rozjaśniają” ludzką egzystencję (sytuacje graniczne stawiają człowieka w prawdzie wobec samego siebie);
szkoły zakładane przy kościołach parafialnych.
poetka duńska; czołowa przedstawicielka nowej duńskiej generacji poet.;
nurt w teologii lingwistycznej, w którym słowo „Bóg” straciło swoje podstawowe znaczenie i w którym szuka się nowych form wyrazu na określenie istoty oraz zadań religii chrześcijańskiej w świecie współczesnym (inne nazwy t.ś.B. to: chrześcijaństwo bez Boga, chrześcijański ateizm, teologia laicyzacji lub sekularyzacji, kryzys języka wiary).
niemiecki teolog i filozof protestancki.
