Tafdrup Pia
 
Encyklopedia PWN
Tafdrup Pia, ur. 29 V 1952, Kopenhaga,
poetka duńska; czołowa przedstawicielka nowej duńskiej generacji poet.;
wiersze nowatorskie językowo, silnie zmetaforyzowane, z częstymi odniesieniami do przekazów hist. i mitol., obrazujące egzystencję ludzką w warunkach współcz. cywilizacji (m.in. zbiory Når der går hul på en engel ‘kiedy anioł przerywa milczenie’ 1981, Krystalskoven ‘kryształowy las’ 1992, Dronningeporten ‘brama królowej’ 1998); esej formułujący założenia nowej poetyki Over vandet går jeg [‘stąpam po wodzie’] (1991); powieść Hengivelsen [‘uległość’] (2004); dramaty; 1999 otrzymała nagrodę lit. Rady Nordyckiej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia