dzwonowe
Encyklopedia PWN
wojewoda poznański od 1308 (lub 1307);
przyrząd pomiarowy służący do mierzenia ciśnienia w płynach (cieczach, gazach lub parach).
metoda rozdzielania w sposób ciągły (lub okresowy) mieszanin lotnych składników ciekłych, w wyniku bezprzeponowego, przeciwprądowego (przeciwprąd) zetknięcia par i cieczy złożonych ze składników mieszaniny.
carillon
muz. instrument muz. z grupy idiofonów, zw. też kurantem dzwonowym, złożony z szeregu małych dzwonów zawieszonych na wspólnej ramie;
[kariją̣] ,
dziedzina budownictwa obejmująca wszelkiego rodzaju budynki i konstrukcje inżynieryjne wykonane z drewna, wyróżniająca się specyficznym charakterem tworzywa, odrębnymi metodami technologii, systemem konstrukcji i formą artystyczną.
urządzenie przem. przeznaczone do nagrzewania różnych materiałów (wsadu) do temperatury, w której zachodzą w nich odpowiednie przemiany fiz. lub reakcje chem. przewidziane w danym procesie wytwarzania lub obróbki.