dziury
Encyklopedia PWN
amerykański fizyk, zwany ojcem bomby atomowej.
fiz. wielkość utworzona ze stałej Plancka h, prędkości światła w próżni c oraz stałej grawitacyjnej G: mP = (ℏc/G)½ ≈ 2,177 · 10–8 kg;
półprzewodniki domieszkowe, w których dominującymi nośnikami ładunku elektr. są dziury (wykazują przewodnictwo dziurowe);
przyrząd optoelektroniczny przetwarzający obraz opt. na sygnał elektr. wizyjny (p.w. analizujący) lub przeprowadzający operację odwrotną (p.w. syntezujący).
zjawisko przepływu prądu elektrycznego przez ośrodek pod wpływem zewnętrznego pola elektrycznego.
ruchliwość nośników elektryczności, ruchliwość nośników prądu elektrycznego,
fiz. skalarna wielkość fiz. określająca ruch nośników elektryczności w ośrodku przewodzącym (gazie zjonizowanym, elektrolicie, ciele stałym) pod wpływem zewn. pola elektr.;
