dyskretne
Encyklopedia PWN
empiryczne rozkłady 1 lub 2 i więcej zmiennych, będące zestawieniami uporządkowanych liczbowych lub znakowych informacji, przedstawianymi zazwyczaj w postaci tabelarycznej.
sygnalizacja
telekom. dziedzina telekomunikacji obejmująca jednokierunkowe przekazywanie sygnałów (opt., akustycznych) o umownym znaczeniu.
[łac. signalis ‘dający znak’],
sygnał dyskretny, w przypadku którego kolejne wartości wielkości fiz. są reprezentowane przez ciągi liczb należących do skończonego zbioru;
inform. metoda wnioskowania o zachowaniu obiektów rzeczywistych na podstawie obserwacji wyników działania programów komputerowych naśladujących (symulujących) to zachowanie (tzw. modeli symulacyjnych);
dział telekomunikacji obejmujący przesyłanie danych, tj. informacji o charakterze dyskretnym (nieciągłym), najczęściej w postaci strumieni bitów, przetworzonych na sygnały elektr.;
zbiór danych obejmujący sposoby wytwarzania i przesyłania sygnałów telewizyjnych, a także parametry tych sygnałów;