dyplomatycznych

Encyklopedia PWN

dokument wystawiany dla przedstawicieli dyplomatycznych w randze chargé d’affaires przez min. spraw zagranicznych państwa wysyłającego i wręczany min. spraw zagranicznych państwa przyjmującego;
Machiavelli
[makjawẹlli]
Niccolò Wymowa, Makiawel, ur. 3 V 1469, Florencja, zm. 21 VI 1527, tamże,
florencki historyk, dyplomata, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli renesansowej myśli politycznej.
Metternich Klemens Lothar Wenzel von Wymowa, K.L.W. von Metternich-Winneburg Wymowa, książę, ur. 15 V 1773, Koblencja, zm. 11 VI 1859, Wiedeń,
austriacki mąż stanu.
wieloznaczny termin odnoszący się do: 1) struktury organizacyjnej społeczeństwa, porządkującej za pomocą aparatu administracyjnego działania jednostek i grup na podstawie norm przez siebie ustalanych; 2) organizacji grupy społecznej zajmującej pewne terytorium z władzą suwerenną na czele, związku politycznego, w którym władza prawomocna korzysta ze „środków panowania nad ludźmi” (M. Weber), lub „korporacji terytorialnej wyposażonej w bezpośrednią, samorodną władzę zwierzchniczą” oraz osobowość prawną (G. Jellinek). W obu ujęciach, podobnie jak w tym, w którym eksponuje się „gwarancyjny” charakter państwa, jako 3) struktury powołanej do ochrony uprawnień jednostek, odróżnia się państwo od społeczeństwa; inne znaczenie mają określenia państwa jako 4) „aktualizacji idei etycznej” (G.W.F. Hegel) lub 5) porządku prawnego, będącego strukturą normatywną, której organami są zarówno instytucje władcze, jak i obywatele (H. Kelsen).
persona grata
[łac., ‘osoba mile widziana’],
osoba, której kandydatura na stanowisko szefa misji dyplomatycznej nie budzi zastrzeżeń państwa przyjmującego, co wyraża się w udzieleniu jej agremént;
w znaczeniu „opisu podróży”, jeden z najstarszych, pierwotnych gatunków prozy.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia