dynamicznym
Encyklopedia PWN
techn. zdolność materiału do przeciwstawiania się odkształceniom plast. (trwałym) przy lokalnym — statycznym lub dynamicznym — wywieraniu nacisku na małą powierzchnię materiału.
akcent
muz. wyróżnienie dźwięku lub współbrzmienia w przebiegu muz., gł. przez głośniejsze wykonanie (akcent dynamiczny, w notacji muz. zaznaczany np. sf, sfz, >), nadanie mu większej wartości rytmicznej, wydłużenie go (akcent rytmiczny) lub przez umieszczenie w wyższym rejestrze (akcent meliczny)
[łac. accentus ‘przyśpiew’],
ekon. część analizy ekonomicznej, której przedmiotem jest gospodarka finansowa przedsiębiorstwa, czyli pozyskiwanie funduszy pieniężnych z różnych źródeł oraz ich wykorzystywanie w różnych obszarach działalności.
geogr. dział geografii zajmujący się poszukiwaniem i wyjaśnianiem prawidłowości dotyczących rozmieszczenia ludzi, form ich osadnictwa oraz działalności gosp. i kulturalnej.
najbardziej zewnętrzna, gazowa część naszej planety;
