antropogeografia

antropogeografia

[gr. ánthrōpos ‘człowiek’, geōgraphía ‘opis ziemi’],

geografia człowieka,

geogr. dział geografii zajmujący się poszukiwaniem i wyjaśnianiem prawidłowości dotyczących rozmieszczenia ludzi, form ich osadnictwa oraz działalności gosp. i kulturalnej.

A. bada związki między społeczeństwem a środowiskiem geogr. w ujęciu dynamicznym, czasowym i przestrzennym; problematyka a. była znana i uwzględniana od starożytności, ale rozkwit a. nastąpił w XIX w.; rozwinęły się 3 gł. koncepcje dotyczące związków między przyrodą a społeczeństwem: determinizm geogr. (silny wpływ środowiska geogr. na życie i działalność człowieka), nihilizm geogr. (antyteza determinizmu; negacja istnienia jakichkolwiek zależności) i posybilizm geogr. (równowaga i współzależność czynników naturalnych i społ.). A. nie jest terminem przyjętym powszechnie, używa się także nazw geografia ekon., geografia społ. i in.