akcent

akcent

[łac. accentus ‘przyśpiew’],

muz. wyróżnienie dźwięku lub współbrzmienia w przebiegu muz., gł. przez głośniejsze wykonanie (akcent dynamiczny, w notacji muz. zaznaczany np. sf, sfz, >), nadanie mu większej wartości rytmicznej, wydłużenie go (akcent rytmiczny) lub przez umieszczenie w wyższym rejestrze (akcent meliczny)

(akcent dynamiczny, w notacji muz. zaznaczany np. sf, sfz, >), dłuższą wartość rytmiczną (akcent rytmiczny); akcenty regularne występują na mocnych częściach taktu, nieregularne na słabych; na podobnej zasadzie kontrastu są oparte akcenty melodyczne, harmoniczne, metryczne, agogiczne itp.