Encyklopedia PWN

bizantyńska literatura, literatura bizantyjska,

tworzona w języku gr. w okresie cesarstwa wschodniorzym. (395–1453);

muzyka cesarstwa wschodniorzym. (IV–XV w.). Najdonioślejszą rolę odegrał ośrodek wschodni w kształtowaniu muzyki religijnej;

bizantyńskie ogrody, ogrody bizantyjskie,

kontynuacja tradycji hellenistycznej i rzymskiej sztuki ogrodowej w cesarstwie bizantyńskim, między IV a XV w., wzbogacona o wpływy bliskowschodnie i perskie.

Bizet

[bizẹ]

Georges

, właśc. Alexandre César Léopold Bizet, ur. 25 X 1838, Paryż, zm. 3 VI 1875, Bougival k. Paryża,

francuski kompozytor, twórca Carmen, prekursor muzyki XX w..

Bjedrich-Radlubin Mikławš, ur. 29 IX 1859, Smjerdźaca (niem. Schmerlitz), Saksonia, zm. 3 VII 1930, Worklecy (niem. Räckelwitz), tamże,

pisarz górnołużycki, ksiądz katolicki;

blacha

[niem.],

wyrób hutniczy ze stali lub metali nieżelaznych, o małej grubości i dużych wymiarach poprzecznych, otrzymywany przez walcowanie na gorąco lub na zimno;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>