drukowanie

Encyklopedia PWN

Bi Sheng, Pi Szeng, żył w XI w.,

rzemieślnik chiń.; uważany za wynalazcę czcionki;

folia stosowana jako podłoże drukowe w procesach drukowania.

[gr.-łac.],

poligr. proces wykonywania negatywów i diapozytywów fotoreprodukcyjnych na podstawie oryginałów (tekstów, rysunków kreskowych, fotografii, obrazów malowanych), przeprowadzany metodami fot., obecnie zwykle przy użyciu komputerów;

Gombrowicz Witold Marian, ur. 4 VIII 1904, Małoszyce k. Opatowa, zm. 25 VII 1969, Vence (Francja),

prozaik, dramatopisarz, eseista, autor Ferdydurke i Dziennika.

grafika

[gr. gráphō ‘piszę’, ‘rysuję’],

dziedzina sztuki, której istotą jest powielanie na papierze (rzadziej pergaminie, atłasie, jedwabiu) kompozycji z uprzednio przygotowanej formy — klocka drewnianego, płyty metalowej (miedzianej, żelaznej, cynkowej, ołowianej, stalowej, aluminiowiej), kamienia litograficznego oraz innych materiałów (ceraty, linoleum, szkła, gipsu), od których często wywodzi się nazwa techniki.

Piotrkowczykowie,

rodzina drukarzy krakowskich:

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>