drukowanie

Encyklopedia PWN

poligr. zestawianie znaków pisma drukarskiego i in. elementów graficznych zgodnie z zasadami edytorskimi (krój i stopień pisma, odstępy między znakami, format kolumny i in.) oraz z projektem typograficznym przyszłej publikacji;

typografia

[gr. týpos ‘odbicie’, ‘forma’, gráphō ‘piszę’],

poligr. dziedzina grafiki użytkowej zajmująca się wizualną interpretacją drukowanej informacji, a więc ukształtowaniem i układem elementów całej publikacji;

algrafia

[łac.-gr.],

aluminografia,

rodzaj litografii, w której zamiast kamienia litograficznego zastosowano odpowiednio przygotowaną płytę aluminiową

atrament

[łac. atramentum ‘czernidło’],

roztwór lub zawiesina barwnika służące do pisania, drukowania;

Ballard

[balạ:r],

rodzina fr. drukarzy nut i wydawców muz., działających w Paryżu XVI–XVIII w.,

barwniki lodowe,

barwniki azowe wytwarzane bezpośrednio na włóknie ze związków diazoniowych i z osadzonych uprzednio na barwionym materiale naftoelan;