atrament
 
Encyklopedia PWN
atrament
[łac. atramentum ‘czernidło’],
roztwór lub zawiesina barwnika służące do pisania, drukowania;
oprócz naturalnych lub syntetycznych barwników (najczęściej czerń atramentowa lub nigrozyna, błękit anilinowy, zieleń anilinowa, eozyna), rozpuszczalnika (woda destylowana lub alkohol) atrament zawiera dodatki nadające mu wymaganą konsystencję (np. gliceryna, guma arabska) i środki konserwujące (jak fenol, formalina); gatunki: atramenty do wiecznych piór i długopisów; atramenty do stempli, taśm maszynowych, kopiowe, trudno schnące; atramenty specjalne do pisania na szkle, porcelanie, metalach, fotografiach itp.; także atramenty „sympatyczne” („tajemne”), zapis nimi wykonany jest widoczny dopiero po wywołaniu (np. przez zwilżenie odpowiednim odczynnikiem lub ogrzanie). Atrament galusowy, znany od III w. p.n.e., to mieszanina wyciągu garbników (taniny i kwasu galusowego) z galasów i roztworu soli żelaza, obecnie używa się siarczanu żelaza(II); początkowo jest niebieski, na papierze ciemnieje wskutek utleniania.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia