człowiek
Encyklopedia PWN
prozaik;
balneologia
nauka o właściwościach i zastosowaniu leczn. naturalnych tworzyw, takich jak: wody leczn., gazy zawarte w niektórych wodach mineralnych, peloidy, oraz klimatu;
[łac. balneum ‘łaźnia’, gr. lógos ‘słowo, nauka’],
Bałkański, Półwysep, bułg. Bałkạnski połuọstrow, serb. i chorw. Balkansko poluostrvo, Balkanski poluotok,
półwysep w południowo-wschodniej Europie, między morzami: Śródziemnym i Czarnym, od Azji Mniejszej oddzielony cieśninami: Dardanele i Bosfor oraz morzem Marmara;
politeistyczna religia indoeur. ludu osiadłego w czasach hist. nad południowo-wschodnimi brzegami Morza Bałtyckiego, między Wisłą a Dźwiną (przodków współcz. Litwinów i Łotyszy oraz wymarłych już Prusów i Jadźwingów).
Banhidi László, ur. 11 III 1906, Szatmárnémeti (ob. Satu Mare w Rumunii), zm. 12 XI 1984, Budapeszt,
aktor węgierski;
bank nasienia, bank spermy,
biol. instytucja zajmująca się pobieraniem, przechowywaniem i dystrybucją nasienia samców zwierząt lub mężczyzn (dawców);
