czcić

Encyklopedia PWN

gr. timé ‘cześć’, theós ‘Bóg’; ‘oddający cześć Bogu’,

ur. ok. 30, zm. ok. 97,

uczeń i przyjaciel św. Pawła.

[staroegip., ‘zielona’, ‘papirusowa’],

w religii staroż. Egiptu patronka północnej części kraju (Dolnego Egiptu);

zespół wierzeń ludów ugrofińskich obejmujących Komi, Udmurtów, Mordwinów, Lapończyków, Karelów, Estończyków i Finów.

wczesnochrześc. hymn łac. (pol. Przybądź Stwórco, Duchu Boży), w Kościele zachodnim najstarszy hymn do Ducha Św.;

bogini czczona w południowych Indiach i na Cejlonie;

Werner, ur. ok. 1110, zm. 5 II 1170, Biskupice k. Drobina,

biskup włocł. od 1148, płoc. od 1156;

Materiały dodatkowe