czcić

Encyklopedia PWN

w religii staroż. Rzymu święto (23 II) ku czci Terminusa [łac. terminus ‘znak graniczny’], boga granic, którego posągi kultowe miały postać hermy;

Terminus,

mit. rzym. bóstwo opiekujące się nienaruszalnością granic między posiadłościami

Tesmoforie, Thesmophória,

mit. gr. w staroż. Grecji święto ku czci Demeter, obchodzone przez kobiety przed jesiennym siewem (w Atenach 11.–13. dnia miesiąca Pyanepsjon, październik–listopad);

Tezcatlipoca

[teskatlipọka; nahuatl, ‘dymiące zwierciadło’],

jeden z najważniejszych bogów czczonych w środkowym Meksyku w okresie postklas. (ok. 1000–1520);

tian

[chiń., ‘niebiosa’],

w chiń. filozofii i tradycyjnych wyobrażeniach rel. najwyższa, bezosobowa siła, nagradzająca cnotę i karząca występek, źródło powszechnego ładu naturalnego i moralnego, Wszechświat ucieleśniający dao, natura.

Tlaloc

[tlalọk; nahuatl, ‘ten, który jest zrobiony z ziemi’ lub ‘ten, który jest ucieleśnieniem ziemi’],

w dawnym Meksyku bóg deszczu i pioruna;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>