chiński

Encyklopedia PWN

Daode jing, Księga Drogi i Cnoty,
chiński poetycki traktat filozoficzny, podstawowy tekst taoizmu.
Hebei, Hopej Wymowa,
[‘na północ od rzeki’], prow. we wschodnich Chinach, nad zat. Bo Hai (M. Żółte), na północ od Huang He;
herbata
[łac. herba ‘zioło’, thea < południowochiń. ],
produkt spożywczy, młode liście lub nierozwinięte pączki liściowe krzewu herbacianego (herbata, bot.), odpowiednio przerobione i wysuszone, służące do otrzymywania napoju (naparu) o tej samej nazwie.
konfucjanizm, chiń. rujia lub rujiao,
doktryna moralno-polityczna, religijno-filozoficzna i światopoglądowa, głoszona przez Konfucjusza (VI–V w. p.n.e.) oraz jego uczniów i kontynuatorów (Mengzi, Xunzi, Dong Zhongshu), która uzyskała dominujący wpływ na całość chińskiego życia.
Mao Zedong, Mao Ce-tung, Mao Tse-tung Wymowa, ur. 26 XII 1893, Shaoshan (prow. Hunan), zm. 9 IX 1976, Pekin,
przywódca Chińskiej Republiki Ludowej.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia