Daode jing

Daode jing, Księga Drogi i Cnoty,

chiński poetycki traktat filozoficzny, podstawowy tekst taoizmu.

Przypisywane mitycznemu mędrcowi chińskiemu Laozi (VII w. p.n.e.?), traktat filozoficzny o charakterze poetyckim, którego treścią są ezoteryczne rozważania nad pojęciami zawartymi w tytule dzieła [dao ‘droga’ i de‘ cnota’]; główne myśl D.j. (a także taoizmu) wyraża się w przekonaniu, że dao przejawia się w de; pojęcia te były następnie rozwijane i opracowywane przez różne szkoły filozofii chińskiej, zwłaszcza w okresie tzw. Stu Szkół, odpowiadającym historycznej Epoce Walczących Królestw (481–422 p.n.e.).