celowość
Encyklopedia PWN
filozof i teoretyk nauki;
termin określający identyczne dzieła sztuki, powstałe w rezultacie powielenia obiektu wzorcowego lub tworzone seryjnie przez artystę;
Najwyższa Izba Kontroli (NIK),
w Polsce naczelny organ kontroli państwowej, podległy sejmowi, nawiązujący do zachodnich wzorów izby obrachunkowej.
działalność mająca na celu uzyskanie optymalnego w danych okolicznościach stopnia uporządkowania w określonym zakresie (przez ustalanie postanowień przeznaczonych do powszechnego i wielokrotnego stosowania, a dotyczących problemów istniejących lub możliwych do wystąpienia), w szczególności opracowywanie, publikowanie i wdrażanie norm;
Platon, właśc. Arystokles, gr. Plátōn, Aristoklḗs, łac. Plato, Aristocles, ur. ok. 427, prawdopodobnie w Atenach (wg niektórych świadectw na wyspie Eginie), zm. 347 p.n.e., Ateny,
jeden z najsłynniejszych filozofów starożytnych Grecji; uczeń Sokratesa i nauczyciel Arystotelesa, założyciel Akademii Platońskiej.
metodol., naukozn. proces doskonalenia stanu wiedzy, dokonywania nowych odkryć naukowych.
