cechę
Encyklopedia PWN
włoski rzeźbiarz i architekt, jeden z czołowych twórców renesansu we Florencji.
nurt w architekturze europejskiej lat 40.–60. XX w., charakteryzujący się użyciem betonu jako materiału do formowania różnych kształtów, surowym monumentalizmem form, niezafałszowaną ekspresją materiałów oraz powierzchniową fakturą odsłaniającą metody konstrukcyjne.
brzuchorzęski, Gastrotricha,
typ bezkręgowców o cechach budowy zbliżonych do wirków i obleńców;
Budda
twórca uniwersalistycznej religii misyjnej zwanej od jego przydomka buddyzmem.
[sanskr. buddha ‘przebudzony’, ‘oświecony’],
Buddha, właśc. Siddhartha Gautama, ur. ok. 560 p.n.e., wieś Lumbini w pobliżu Kapilawastu (obecnie w Nepalu), zm. ok. 480 p.n.e., Kuśinagara (ind. stan Bihar),
największa pod względem liczebności wyznawców religia Chin.
buhaj, rozpłodnik,
samiec bydła domowego po osiągnięciu dojrzałości rozpłodowej (w wieku od 15 miesięcy);
