błotne

Encyklopedia PWN

geol. typ procesów pomagmowych zachodzących pod wpływem oddziaływania na skały gorących (o temp. 400–100°C) roztworów wodnych (roztworów hydrotermalnych) ubogich w składniki trudno lotne (gł. krzemiany), natomiast wzbogaconych w składniki odznaczające się lotnością (gł. chlor, fluor, związki boru, siarki i węgla);

Kelud, Gunung Kelud,

czynny stratowulkan w Indonezji, we wschodniej części Jawy;

Kerczeński, Półwysep, Kercz, Kerch, ukr. Kerczenśkyj piwostriw, Kerchens'kyi pivostriv, ros. Kierczenskij połuostrow, Kerčenskij poluostrow,

wschodnia część Półwyspu Krymskiego, na Ukrainie;

lubelskie, województwo,

woj. we wschodniej części Polski; na wschodzie graniczy z Białorusią i Ukrainą, na południu z woj. podkarpackim, na południowym zachodzie ze świętokrzyskim, na północnym zachodzie i północy z mazowieckim i podlaskim;

Mekran, urdu i pers. Mekrān, ang. Makran,

kraina w Azji Południowo-Zachodniej, w południowej części Iranu i Pakistanu (Beludżystan);

metan

[gr.],

CH₄,

związek organiczny, najprostszy nasycony węglowodór alifatyczny (alkany);

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>