bronić

Encyklopedia PWN

lufa
[niem.],
część broni palnej, w której pocisk nabywa prędkości w określonym kierunku;
Mauser
[mạur] Wymowa,
niem. konstruktorzy broni palnej i przemysłowcy, bracia: Wilhelm, ur. 1834, zm. 1882, i Paul, ur. 1838, zm. 1914;
wojsk. broń biała o prostej obosiecznej głowni i prostej rękojeści oraz krzyżowym jelcu;
Nadolski Andrzej, ur. 26 XI 1921, Kraków, zm. 24 XII 1993, Łódź,
archeolog, mediewista, znawca broni; w czasie okupacji niem. żołnierz AK;
Peres Szimon, pierwotnie Sz. Perski, ur. 2 VIII 1923, Wiszniew, woj. nowogródzkie (obecnie w Białorusi), zm. 28 IX 2016, Tel Awiw,
polityk izraelski.
pistolet
[fr.],
rodzaj strzeleckiej broni palnej (tzw. krótkiej) o krótkiej lufie z chwytem (rękojeścią) umożliwiającym strzelanie „z jednej ręki”, na odległość do 50 m;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia