brabanckie

Encyklopedia PWN

[ẹlkerleik; niderl., ‘każdy’],

anonimowy moralitet brabancki; wyst. i wyd. 1496;

rasa psów do towarzystwa;

[jan wan rụ̈:sbruk],

Johannes van Ruysbroeck, błogosławiony, ur. 1293, Ruisbroek k. Brukseli, zm. 2 XII 1381, klasztor w Groenendaal,

brabancki autor 11 traktatów teologicznych;

[m. wan niụmechən],

brabancki mirakl wierszowany, z krótkimi wstawkami prozą, wyd. 1514(?);

piśmiennictwo powstałe na terenie Niderlandów.

Słownik języka polskiego