boże

Encyklopedia PWN

Habakuk, żył w 2. poł. VII w. p.n.e.,

prorok, którego wypowiedzi zebrano w Księdze Habakuka, zaliczanej do zbioru ksiąg 12 proroków mniejszych ze Starego Testamentu;

[łac., ‘właściwość’, ‘usposobienie’],

filoz.:

kananejski bóg burzy, nawałnic i deszczu, odpowiadający babilońskiemu Adadowi;

Halladż, Al- Al-Husajn Ibn Mansur, Al-Ḥusayn Ibn Manṣūr al-Ḥallāǧ, ur. 858, Tur (Persja), zm. 26 III 922, Bagdad,

arabski teolog mistyczny (sufi) i poeta;

w hinduizmie określenie synkretycznej postaci łączącej 2 gł. bogów Wisznu i Śiwę, symbolizującej zatem jedność tej religii;

Hasab asz-Szajch Dżafar, Ḥasab aš-Šayh Ǧa‘far, ur. 1942, Al-Majmuna,

poeta arabski z Iraku;

Materiały dodatkowe