boczne
Encyklopedia PWN
techn. rowek w powierzchni bocznej elementów drewnianych, np. w deszczułkach posadzkowych, przeznaczony do wpuszczania wypustu (tzw. pióra).
angielski astronom i architekt; najwybitniejszy twórca baroku na Wyspach Brytyjskich.
wzdłużna lub boczna pochylnia, → slip.
mat. bryła stanowiąca część kuli — ograniczoną powierzchnią kuli i powierzchnią boczną stożka o wierzchołku w środku tej kuli;
techn. występ (zw. też piórem) na bocznej powierzchni np. desek lub deszczułek służący do ich łączenia.
Wysoka, Mała, Východná Vysoká,
szczyt w gł. grani Tatr Wysokich, na Słowacji, na południe od Rohatki;
