biotyczne
Encyklopedia PWN
część przestrzeni geogr. (geosfery), na którą składają się: skorupa ziemska, część atmosfery, hydrosfera, pokrywa glebowa, szata roślinna i świat zwierzęcy.
środowisko przyrodnicze, środowisko naturalne
ekol. całokształt powiązanych ze sobą elementów otoczenia organizmów (abiotyczne i biotyczne).
biochem. proces rozkładu drewna, powodowany zazwyczaj przez grzyby podstawkowe (wyjątek stanowi zgnilizna pleśniowa wywoływana przez grzyby workowe i mitosporowe), niekiedy przez inne czynniki biotyczne;
ekol. forma przeciwnego oddziaływania co najmniej dwóch czynników ekologicznych na populację lub osobnika, polegająca na wzajemnym osłabianiu lub zwalczaniu danego czynnika;
dział ekologii pośredni między nią a fizjologią, badający reakcje pojedynczych organizmów na działanie abiotycznych, rzadziej biotycznych czynników środowiska;
leśn. przebarwienia drewna, zmiany naturalnej barwy bielu drewna nie związane z procesami rozkładu ścian komórkowych;
