barwić
Encyklopedia PWN
polski wszechstronny wynalazca, samouk.
substancje służące do nasycania wyrobów włókienniczych podczas procesu barwienia barwnikami zaprawowymi, także zasadowymi;
arnota właściwa, Bixa orellana,
gat. drzewa okrytozalążkowego z endemicznej dla Ameryki Południowej rodziny arnotowatych (Bixaceae), pochodzący z międzyzwrotnikowej części obu Ameryk, uprawiany w całej strefie tropik. (gł. w Indiach, na Jawie i Cejlonie);
urządzenie do barwienia włókien lub wyrobów włókienniczych;
barwiarka, w której zarówno kąpiel farbiarska, jak i pasma barwionych włókien znajdują się w ruchu;
rośliny należące do różnych rodzin, zawierające substancje barwne (barwniki) zaliczane do różnych grup związków org., nieraz o bardzo skomplikowanej budowie;
