zaprawy farbiarskie

zaprawy farbiarskie,

substancje służące do nasycania wyrobów włókienniczych podczas procesu barwienia barwnikami zaprawowymi, także zasadowymi;

stosowane w celu wytworzenia właściwej substancji barwiącej (laki barwne) i trwałego związania jej z włóknem; w przypadku barwienia włókien barwnikami zaprawowymi najczęściej są to związki metali, gł. chromu, niekiedy glinu i żelaza; rzadko stosowane, gł. ze względu na szkodliwość metali ciężkich; zaprawami stosowanymi przy farbowaniu włókien roślinnych barwnikami zasadowymi są garbniki, gł. tanina, oraz syntet. związki organiczne.