balladowa
Encyklopedia PWN
ballad opera, opera balladowa, beggar’s opera, opera żebracza,
forma opery komicznej, znana w XVIII w. w Anglii, polegająca na przeplataniu mówionych dialogów popularnymi melodiami zaopatrzonymi w nowe teksty;
niemiecka pisarka i poetka;
opera
dramatyczno-muzyczny, wokalno-instrumentalny, z akcją dramatyczną, monologami i dialogami ujętymi w libretcie, przeznaczony do wykonania na scenie (z odpowiednią scenografią), zwykle w specjalnie do tego celu zbudowanym teatrze operowym, również zwanym operą.
[wł. < łac.],
operetka
gatunek teatralno-muzyczno-taneczny, powstały w XIX w. we Francji;
[wł. operetta ‘mała opera’],
austral. pisarz i eseista;
w XVII i XVIII w. krótki wiersz o charakterze satyrycznym, śpiewany do popularnej melodii;
