wodewil
w XVII i XVIII w. krótki wiersz o charakterze satyrycznym, śpiewany do popularnej melodii;
[fr.],
vaudeville,
wodewil
Encyklopedia PWN
wywodziła się z tradycji średniow. fr. poezji mieszczańskiej, w XVIII w. włączona do przedstawień teatrzyków jarmarcznych; gat. dram. ukształtowany w końcu XVIII w. we Francji, rodzaj komedii sytuacyjnej z wstawkami śpiewanymi do znanych melodii, często lud.; popularny gł. w XIX w. (m.in. E. Scribe i E.M. Labiche); odpowiednikiem w. w Austrii i Niemczech był singspiel (w Polsce zw. też śpiewogrą lub komediooperą, której gł. przedstawicielem był J. Damse), w Anglii opera balladowa, w Hiszpanii zarzuela; w Polsce charakter w. miały utwory m.in. z muzyką M. Kamieńskiego i K. Kurpińskiego; do znanych w. należą ponadto m.in. K. Krumłowskiego Królowa przedmieścia z muzyką W. Powiadowskiego, J. Tuwima Żołnierz królowej Madagaskaru wg farsy S. Dobrzańskiego z muzyką T. Sygietyńskiego.
