aspekt
Encyklopedia PWN
antropocentryzm
pogląd uznający człowieka za centrum całej rzeczywistości (przeciwstawny wobec teocentryzmu i kosmocentryzmu), a w wersji umiarkowanej akcentujący wyjątkową pozycję człowieka w świecie.
[gr. ánthrōpos ‘człowiek’, łac. centrum ‘środek’],
dyscyplina zaliczana do zespołu nauk społecznych i/lub nauk kulturoznawczych; jest także jedną z podstawowych dziedzin nauk antropologicznych (obok antropologii fizycznej, etnolingwistyki, etnohistorii i antropologii stosowanej) zajmującą się kulturowymi aspektami ludzkiej egzystencji.
antropozofia
chrystocentryczna wiedza o człowieku kosm. i ziemskim jako immanentnym aspekcie bóstwa w jego rozwoju w wieczności i doczesności.
[gr. ánthrōpos ‘człowiek’, sophía ‘mądrość’],
termin oznaczający porządki prawne staroż. ludów żyjących w basenie M. Śródziemnego (gł. Greków i Rzymian) oraz państw staroż. Bliskiego Wschodu.
pisarz szwedzki;
francuski filozof, socjolog, publicysta, pochodzenia żydowskiego.
