antyczny
Encyklopedia PWN
w metryce antycznej, a więc teorii zbudowanej dla opisu struktury wierszowej poezji gr. i łac., której rytm opierał się na językowym zjawisku iloczasu, najmniejsza jednostka struktury rytmicznej wiersza, tzn. odcinek wersu o z góry założonej kolejności występowania sylab długich (symbol: –) i krótkich (symbol: 
);
);
grecki geograf i podróżnik.
niem. humanista, pedagog, protest. działacz oświatowy i religijny;
styl
szt. plast. termin, który w badaniach nad sztuką służy do klasyfikacji zjawisk artyst. przez połączenie w grupy dzieł odznaczających się wspólną jakością formy.
[łac.],
brat Panajotisa, poeta grecki;
poeta, komediopisarz i satyryk, także historyk sztuki, grafik i scenograf,
