analityczna
Encyklopedia PWN
etyka
termin użyty w IV w. p.n.e. przez Arystotelesa w tytule dzieła Etyka nikomachejska na oznaczenie opisowo-krytycznego studium tego, co dotyczy etosu jako ludzkiego charakteru, obyczaju, tj. utrwalonego sposobu zachowania się w środowisku życia, zamieszkania;
[gr. tá ēthiká ‘traktat o obyczajach’ < ḗthos ‘obyczaj’, ‘charakter’],
chemik;
szacuje się, że na świecie jest ponad 4000 języków;
dział analizy chem. poświęcony badaniu specjacji (chem.) w próbkach naturalnych;
geometria
dyscyplina nauki zajmująca się badaniem figur, tj. fragmentów rozmaitych przestrzeni.
[gr. gḗ ‘ziemia’, metréō ‘mierzę’],
urządzenia mech., elektromech. lub elektroniczne służące do wykonywania obliczeń mat. lub do automatycznego przetwarzania innej informacji;
