analityczna
Encyklopedia PWN
geol. koncentrat minerałów ciężkich uzyskany przez przemywanie wodą luźnych skał okruchowych (np. piasków lub żwirów) w odpowiednich naczyniach;
stosowane od XIX w. określenie dziedzin twórczości artystycznej percypowanych wzrokowo, obejmujące architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę, rzemiosło artystyczne.
techniki sprzężone, techniki łączone,
chem. techniki analityczne wykorzystujące sprzężenie aparatury służącej do rozdzielania skomplikowanych mieszanin z aparaturą do identyfikacji i ilościowego oznaczania analitów;
nurt w teologii lingwistycznej, w którym słowo „Bóg” straciło swoje podstawowe znaczenie i w którym szuka się nowych form wyrazu na określenie istoty oraz zadań religii chrześcijańskiej w świecie współczesnym (inne nazwy t.ś.B. to: chrześcijaństwo bez Boga, chrześcijański ateizm, teologia laicyzacji lub sekularyzacji, kryzys języka wiary).
kwasy mono- i ditiokarboksylowe, siarkowe analogi kwasów karboksylowych, w cząsteczkach których 1 lub 2 atomy tlenu zostały zastąpione atomami siarki;
tiomocznik, tiokarbamid, H2N–C(S)–NH2,
związek org;
