aktywacja
Encyklopedia PWN
efektor
biochem. czynnik chemiczny, który łącząc się z białkiem allosterycznym, zmienia jego strukturę przestrzenną, a w efekcie — aktywność;
[łac. effector ‘sprawca’, ‘twórca’],
ekstrawersja
psychol. cecha osobowości wyodrębniona przez C.G. Junga, oznaczająca jej ukierunkowanie „na zewnątrz”;
[łac. extra ‘na zewnątrz’, verto ‘obracam’],
emocja
psychol. we współczesnej psychologii system obejmujący uczucia, uznawane za składnik subiektywny, pobudzenie fizjologiczne wraz ze specyficzną ekspresją oraz zmiany zachowania.
[łac. emovere ‘poruszać’],
enzym proteolityczny wydzielany przez śluzówkę jelita cienkiego;
substancje umożliwiające, wzmagające lub ochraniające aktywność katalityczną enzymów;
białkowe katalizatory reakcji chemicznych w układach biologicznych.
