abstrakcyjny
Encyklopedia PWN
mat., log. abstrakcyjna struktura matematyczna, powstała przez wspólne uogólnienie rachunku zdań i rachunku zbiorów;
dziedzina nauki z pogranicza matematyki i informatyki, traktowana w zasadzie jako dział algebry abstrakcyjnej.
mat. pojęcie algebry abstrakcyjnej wprowadzone m.in. przez E. Marczewskiego w latach 50. XX w.; algebrą wolną generowaną przez zbiór Y w danej klasie algebr B o ustalonym typie działań i homomorfizmów (np. półgrupy, grupy, grupy abelowe, pierścienie, algebry Boole’a, algebry Liego) nazywa się każdą algebrę B z klasy B spełniającą następujące 2 warunki: 1) B zawiera zbiór Y, 2) każda funkcja ze zbioru Y do dowolnej algebry C z klasy B rozszerza się jednoznacznie do homomorfizmu algebr z B do C.
analiza
wieloznaczny termin stosowany w różnych dziedzinach nauki i techniki oraz w języku potocznym.
[gr. análysis ‘rozłożenie’, ‘rozbiór’],
animizacja
przypisywanie przedmiotom martwym, zjawiskom natury i pojęciom abstrakcyjnym cech i zachowań właściwych istotom żywym;
[łac. anima ‘dusza’],
dział filozofii zajmujący się człowiekiem.
