Wszechświat
Encyklopedia PWN
astrofizyk polski.
stwórca Wszechświata;
panteizm
doktryna filozoficzna, wg której Bóg jest tożsamy ze światem, rozumianym jako jedna całość bytowa (monizm).
[gr. pán ‘wszystko’, theós ‘Bóg’],
wielkość charakteryzująca zmianę szybkości rozszerzania się Wszechświata, np. w modelu Friedmana.
francuski filozof, matematyk, fizyk i pisarz.
najważniejszy misjonarz i teolog wczesnego chrześcijaństwa, zw. Apostołem Narodów.
