Ukrainie
Encyklopedia PWN
pedagog ukraiński;
Symferopol, Simferopol, ros. Simfieropol,
m. na Ukrainie, stol. Krymu, w środkowej części półwyspu, w G. Krymskich, na wys. 225–325 m, nad Sałhyrem (uchodzi do M. Azowskiego).
ukraiński język, zw. dawniej językiem małoruskim,
język należący do wschodniej grupy języków słow.;
Wielkie Soroczyńce, Wełyki Soroczynci, Velyki Sorochyntsi,
miejscowość na Ukrainie (obw. połtawski), nad Psiołem (lewy dopływ Dniepru);
Winnica, Winnycia, Vinnytsia,
m. obwodowe na Ukrainie, nad Bohem, przy ujściu Wiszni i Winniczki.
wojny polsko-moskiewskie 1492–1667,
wojny toczone przez Polskę i Litwę z Moskwą (Rosją) od końca XV w. do XVII w. Wzrost siły wielkiego księstwa moskiewskiego, jaki nastąpił w XV w., a którego świadectwem było ostateczne zrzucenie zwierzchnictwa tatarskiego (1480), i głoszony przez władców moskiewskich program zjednoczenia wszystkich ziem ruskich pod zwierzchnictwem Moskwy (tzw. zbieranie ziem ruskich) doprowadziły do wojen moskiewsko-litewskich, do których następnie włączyła się także Polska; istotnym czynnikiem było również dążenie Rosji do uzyskania dostępu do morza.
