Turecką
Encyklopedia PWN
turecki język, język osmański, język osmańsko-turecki,
język z rodziny języków tureckich;
tureckie, cieśniny, cieśniny czarnomorskie,
cieśniny Morza Śródziemnego, między Tracją a Azją Mniejszą, w Turcji;
tureckie języki, języki turkijskie, języki turko-tatarskie,
rodzina językowa.
bryt. rasa kotów,
geol. niewielka płyta litosfery (mikropłyta) obejmująca środkową i wschodnią część Azji Mniejszej włącznie z przyległym obszarem M. Śródziemnego i Cyprem.
Turecka, Wysoczyzna, Wzgórza Tureckie,
północno-wschodnia część Niz. Południowowielkopolskiej, między doliną Warty na wschodzie i północy a Równiną Rychwalską i Wysoczyzną Kaliską na zachodzie oraz Wysoczyzną Złoczewską na południu;
