Turecka, Wysoczyzna
 
Encyklopedia PWN
Turecka, Wysoczyzna, Wzgórza Tureckie,
północno-wschodnia część Niz. Południowowielkopolskiej, między doliną Warty na wschodzie i północy a Równiną Rychwalską i Wysoczyzną Kaliską na zachodzie oraz Wysoczyzną Złoczewską na południu;
urozmaicona wysokimi wzgórzami morenowymi i kemowymi, związanymi ze zlodowaceniem Warty; wys. ok. 190 m; złoża węgla brunatnego eksploatowane w pobliżu największego miasta regionu — Turka.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia