Teb

Encyklopedia PWN

Deir el-Medina
[arab., ‘klasztor miasta’],
Dajr al-Madinat, Dayr al-Madīnat,
stanowisko archeol. w Górnym Egipcie, na l. brzegu Nilu, w pobliżu Luksoru, w Tebach Zachodnich;
Dirke, Dírkē,
mit. gr. żona Likosa, króla Teb;
Dolina Królów, Bibān al-Mulūk,
stanowisko archeologiczne w Górnym Egipcie, na terenie Teb Zachodnich. Miejsce pochówku władców egipskich w czasach Nowego Państwa (XVIII–XX dynastia, XVI–XI w. p.n.e.);
Echnaton, pierwotnie Amenhotep IV, z XVIII dyn., data ur. nieznana, zm. 1334 p.n.e.,
król Egiptu, panował 1340–24 lub 1353–36 p.n.e..
ogólna nazwa zespołu kultur rozwijających się w okresie neolitu i w epoce brązu (III i II tysiąclecie p.n.e.) w basenie Morza Egejskiego.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia