Tańce-polskie
Encyklopedia PWN
niemiecki kompozytor i organista, przedstawiciel późnego baroku, jeden z największych twórców w historii muzyki.
ballada
lit. krótki utwór epicko-liryczny o dramatycznie ukształtowanej fabule, często fantastycznej, niezwykłej tematyce, utrzymany w posępnym, tajemniczym nastroju;
[fr. ballade < prowansalskie balada < łac. ballare ‘tańczyć’],
bergamasca
wł. pieśń taneczna w żywym tempie, metrum parzystym, pochodząca z okolic Bergamo (śpiewana tam w miejscowym dialekcie), popularna w XVI–XVIII w.;
[bergamạska],
wł. lutnista i kompozytor, działający w Polsce;
cenar, cynar,
taniec pochodzenia niemieckiego, znany w Polsce od XVI w. (z Tabulatury Jana z Lublina), także w Czechach, na Śląsku i Morawach.
charleston
taniec Murzynów amer. wywodzący się z m. Charleston (Karolina Południowa);
[czạ:rlstən] 
,
, 
