Tatar
Encyklopedia PWN
lekka kawaleria uzbrojona w lance, szable, pistolety (później też w karabinki);
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
cerkiew w Moskwie na placu Czerwonym;
m. powiatowe w województwie warmińsko-mazurskim, w północnej części Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, nad Węgorapą, w pobliżu jej wypływu z jez. Mamry, oraz nad kanałami — Młyńskim, Węgorzewskim, i jez. Święcajty.
Winnica, Winnycia, Vinnytsia,
m. obwodowe na Ukrainie, nad Bohem, przy ujściu Wiszni i Winniczki.
