Sudetami
Encyklopedia PWN
najwyższy szczyt G. Kamiennych (Sudety Środkowe);
pasmo górskie w Sudetach Środkowych, na zachodzie oddzielone dolinami Bobru i Nysy Szalonej od G. Kaczawskich, a na wschodzie doliną Bystrzycy od G. Sowich;
węglanowa skała osadowa składająca się głównie z kalcytu;
niewielka dolina o płaskim podmokłym dnie i stromych zboczach;
określenie zasiedlonego odcinka terenu, stanowiącego historycznie ukształtowaną jednostkę osadniczą, której ludność zajmuje się głównie pracą na roli i czerpie z tej pracy podstawy egzystencji, co nadaje pojęciu „wieś” również znaczenie kategorii ekonomiczno-społecznej; w przenośni — warstwa chłopska (chłopi).
geol. swoiste, lecznicze wody podziemne (wody lecznicze) zawierające rozpuszczone pierwiastki promieniotwórcze, głównie radon, wywołujące promieniowanie jądrowe o natężeniu przekraczającym 2nCi/dm3;
